Ombudsdiensten

In dezelfde lijn als de instanties, die actief zijn in de minnelijke regeling van geschillen buiten de rechtbank en naar buitenlandse voorbeelden, zijn ook in diverse sectoren ombudsdiensten ontstaan. Deze werden georganiseerd ofwel binnen de instellingen zelf als afhandelaar van klachten en geschillen op minnelijke basis, ofwel op sectoriële basis zoals dat het geval is voor de banken en verzekeraars. Vanaf de inwerkingtreding van boek XVI "Buitengerechtelijke regeling van consumentengeschillen" van het Wetboek van economisch recht is het aan ondernemingen veboden om dergelijke dienstverlening nog verder aan te houden onder de benaming "ombudsdienst". Deze wordt in consumentengeschillen voorbehouden aan de Federale Consumentenombudsdienst. De voorstellen tot regeling of adviezen van de ombudsmannen zijn niet bindend en kunnen bijgevolg niet altijd tot een voor partijen bevredigende oplossing leiden. Zo geen minnelijke regeling gevonden werd, rest de partijen in dat geval enkel de klassieke weg via de rechtbank.

Ook werden zowel door de Federale als de Regionale overheden ombudsdiensten voorzien om geschillen in verband met dienstverlening door de overheden op minnelijke wijze te regelen.

De meeste ombudsdiensten zijn gegroeid uit private initiatieven, terwijl andere via de betrokkenheid van de overheid of overheidsdiensten een wettelijke grondslag kregen. Een volledig overzicht is aanwezig op de portaalsite van de ombudsmannen http://www.ombudsman.be. Ook op dit vlak beoogt het centrale platform BELMED van de Federale Overheidsdienst Economie de consument wegwijs te maken.

 

Via de links van deze website kan u ook kennis nemen van de diverse overheids- en secoriële diensten.